W trzech eksperymentach sprawdzono indywidualne różnice we wrażliwości na domniemany ludzki feromon Androstadienon. W eksperymencie pierwszym, stosując metodę stałej stymulacji, wykryto bezwzględny próg wyczuwalności dla Androstadienonu na poziomie 211mcM. Badano również próg dla Estratetraenolu, ale nie mógł on zostać ustalony. W eksperymencie drugim, stosując próbę progu adaptacyjnego na 100 uczestnikach, uzyskano małą grupę osób wysoce wrażliwych na Androstadienon (superwęchowcy) oraz rozkład dwumodalny dla wrażliwości na Androstadienon, ale nie dla referencyjnego zapachu alkoholu 2-fenyloetylowego. Brak korelacji między progami dla Androstadienonu i alkoholu 2-fenyloetylowego świadczyły o tym, że dwumodalność dla Androstadienonu nie wynikała z wysokiej wrażliwości węchowej niektórych osobników. Zauważono statystyczną tendencję, że kobiety są bardziej wrażliwe na Androstadienon, aniżeli mężczyźni. Wyniki eksperymentu trzeciego wykluczały możliwość, że dwumodalny rozkład wrażliwości dla Androstadienonu może zależeć od indywidualnych różnic w aktywacji nerwu trójdzielnego. Ostatecznie, obecne badanie sugeruje, że wrażliwość węchowa na Androstadienon jest dla populacji określona dystrybucją dwumodalną, z podgrupą składającą się z wysoce wrażliwych osób.