Testowaliśmy hipotezę, że wyizolowane steroidy, o których mówi się, że funkcjonują jak feromony, wpływają na stan psychiczny ludzi lub nastrój. W pierwszym eksperymencie, ustaliliśmy, ze dwa steroidy Delta4,16-androstadien-3-one i 1,3,5(10)16-estratetraen-3-ol wpływały na stan emocjonalny w ciągu 6 minut od ekspozycji. Wśród mężczyzn oraz kobiet, żaden steroid nie wpływał na stan skupienia lub negatywny stan niepewności. Jednakże, oba steroidy poprawiły nastrój kobiet, ale pogorszyły mężczyzn. Te odkrycia nie pokrywają się z doniesieniami o zindywidualizowanym płciowo oddziaływaniu tych dwóch steroidów na podejrzewany nabłonek lemieszowy. W drugim eksperymencie na kobietach, ponownie potwierdziliśmy, że Delta4,16-androstadien-3-one zmieniał ogólny nastrój, nawet gdy kobiety nie były świadome zapachu i opisywały w identyczny sposób zapach steroidu oraz próbki kontrolnej. W tym powtarzalnym eksperymencie , Androstadienon zapobiegał spadkowi nastroju, który pojawił się podczas ekspozycji na roztwór olejku goździkowego w środowisku laboratoryjnym. A zatem, wyniki wskazują na to, że Androstadienon ma działanie modulujące, aniżeli wyzwalające stereotypowe zachowania lub emocje. Jest zbyt wcześnie, aby nazwać te steroidy ludzkimi feromonami. Pomimo to, mają silne działanie psychologiczne i przyszłe prace powinny skupiać się na rozpoznaniu ich funkcji, np. czy są sygnałami semiochemicznymi, czy są zależne od kontekstu lub też czy są związane podprogowymi asocjacjami. W świetle tych wpływów oraz złożoności ludzkich zachowań, funkcje związków semiochemicznych i systemów feromonalnych wielu gatunków mogą wymagać rozszerzenia do konceptu modulatorów, jak również tradycyjnych wyzwalaczy, feromonów zapoczątkowujących i sygnalizujących.