Około 1-2% ludzkiego genomu jest przydzielona do produkcji receptorów nabłonka węchowego, co świadczy o prawdopodobnie dużym znaczeniu tego zmysłu, który zawiera dwa anatomicznie odmienne układy: główny układ węchowy z komórkami czuciowymi ulokowanymi w górnej części jamy nosowej i narząd nosowo-lemieszowy z komórkami czuciowymi mieszczącymi się na przegrodzie nosowej. U osób dorosłych, indywidualne wonie mogą wpływać na wybór partnera i wiele przekonywujących dowodów wskazuje na to, że naturalnie występujące zapachy odgrywają znaczącą rolę w przekazywaniu zachowań noworodkowi. Wygląda na to, że nabywanie wiedzy węchowej występuje nawet na etapie płodowym, a zapachy gruczołów sutkowych matki mają działanie feromono-podobne, ułatwiające noworodkowi znalezienie sutka. Nowonarodzone dzieci reagują na zapachy sutkowe wytwarzane przez kobiety w okresie laktacji. Rozpoznawanie zapachów może być zapoczątkowane już we wczesnym stadium procesu wiązania relacji matka-dziecko, gdy noworodki uczą się rozpoznawać unikalny kod zapachu własnej matki -- proces jest prawdopodobnie ułatwiany wysokim wydzielaniem noradrenaliny i pobudzeniem miejsca sinawego przy porodzie. Wiedza na temat ludzkiej fizjologii węchowej może rzucić nowe światło na rozwiązania diagnostyczne i terapeutyczne.